To, jak dziecko porusza się w łonie mamy, jest kwestią bardzo indywidualną. Zarówno intensywność, jak i częstotliwość ruchów jest inna w przypadku każdego malucha. Większość ruchów jest na tyle słaba, iż trudno je poczuć. Dziecko potrafi co prawda kopnąć, ale to za pomocą owych mniejszych ruchów ćwiczy masę innych umiejętności: oddychanie, połykanie, chwytanie, ssanie. Kopniaki to nie wszystko!
To, jak przyszła mama odczuwa aktywność swojego potomka, zależy od wielu czynników: osobowości malucha, wielkości macicy, pozycji, jaką dziecko w niej przyjęło oraz położenia łożyska.
Mniej indywidualną kwestią jest natomiast to, kiedy powinno się poczuć ruchy dziecka. Większość kobiet po raz pierwszy doświadcza tego magicznego momentu koło 20 tygodnia ciąży. Jeśli łożysko położone jest przy przedniej ścianie macicy, możesz doznać tego nieco później. Nie będzie to jednak mieć wpływu na intensywność odczucia.
Od tego momentu powinnaś czuć ruchy dziecka coraz częściej, aż zaczniesz odczuwać je codziennie – następuje to zazwyczaj koło 25 tygodnia ciąży. Stan ten powinien utrzymać się do rozwiązania. Zaczniesz orientować się, kiedy Twoje dziecko śpi, a kiedy jest aktywne. Zazwyczaj maluszki dokazują, gdy mama udaje się na spoczynek. W ciągu dnia, gdy zaprzątają Cię różne sprawy, możesz odnieść wrażenie, iż dzieciątko się nie rusza. Zmieni się to jednak, gdy sama zwolnisz tempo i odpoczniesz chwilę.
Następnym krokiem jest rozpoznanie „planu dnia” Twojej pociechy. Dobrze, jeśli uda Ci się to koło 28-29 tygodnia ciąży. Może okazać się, iż Twoje dziecko jest aktywne w określonych porach, np. rano, wieczorem lub w porze lunchu albo ilekroć coś zjesz lub gdy się położysz. Zatem wystarczy, że poznasz specyfikę ruchów dziecka oraz porę jego aktywności. Możesz też zastosować inną strategię: wygospodarować 15 minut dziennie, kiedy położysz się i wsłuchasz w swoje ciało, by poczuć ruchy dziecka oraz ich intensywność. Dzięki temu w momentach niepokoju możesz zawsze położyć się i sprawdzić, czy coś jest inaczej niż zazwyczaj. Ta metoda nosi z angielskiego nazwę Mindfetalness.
Jeśli Twoje dziecko jest z natury ruchliwe, sprawa jest oczywiście o wiele prostsza niż w przypadku maluszka odznaczającego się stoickim spokojem. Również położenie dziecka w macicy ma wpływ na to, jak odczuwasz jego ruchy. Zawsze łatwiej zauważyć, że maluch kopie, jeśli kopniaki wymierzone są w skórę opinającego go brzuszka, niż w stronę wewnętrznych organów mamy. Jeżeli zdarzy się, że dziecko rusza się mniej lub słabiej niż zazwyczaj i nawet po zastosowaniu Twoich metod aktywacji malucha czujesz, że coś jest nie tak, skontaktuj się z lekarzem.
Źródło:
- Akselsson A, Lindgren H, Georgsson S, Pettersson K, Steineck G, Skokic V, Rådestad I. Mindfetalness to increase women's awareness of fetal movements and pregnancy outcomes: a cluster-randomised controlled trial including 39 865 women. BJOG. 2020 Jun;127(7):829-837. doi: 10.1111/1471-0528.16104. Epub 2020 Feb 8. PMID: 31971325.
- Kaplan, A. (red.) (2009). Lärobok för barnmorskor. (3., omarb. uppl.) Lund: Studentlitteratur.