Istnieją dwie grupy środków zwalczających ból: działające ogólnie i miejscowo.
Do tego pierwszego typu zaliczyć można wszelkie środki przeciwbólowe, gaz rozweselający oraz preparaty na bazie morfiny. Działają one na mózg pacjentki, który po prostu przestaje rejestrować bodźce bólowe.
Znieczulenie miejscowe działa na konkretne nerwy, które przestają wysyłać impulsy do mózgu. Ich działanie może całkowicie pozbawić pacjentkę możliwości poruszania poszczególnymi częściami ciała. To, że mózg pozostaje sprawny jest ważne, gdyż kobieta może przez cały czas uczestniczyć we wszystkim, co się dzieje. Kolejna zaletą tego typu znieczulenia jest duża skuteczność, gdyż pozwala ono w ogóle nie czuć bólu.
Stosowane powszechnie znieczulenie zewnątrzoponowe jest kombinacją obu tych metod: blokady impulsów nerwowych oraz zastosowania silnego środka przeciwbólowego.
Należy pamiętać, iż wszystkie przyjmowane w ciąży środki łagodzące ból w mniejszym lub większym stopniu oddziałują również na dziecko. Przy zastosowaniu którejkolwiek z wyżej wymienionych metod maluch powinien więc pozostawać pod obserwacją.
Źródło:
- Abascal, G., & Huss, M. S. (2018). Att föda. Bonnier Fakta.