River-Birth-Story-138

Tuż po porodzie

Preglife

ByPreglife

Vi har valt att samarbeta med experter som har en omfattande erfarenhet för att du ska få så relevant och faktabaserad information som möjligt under din graviditet, efter födseln och de första 2 åren med ditt barn.

Już sekundę po porodzie rozpoczyna się nowy rozdział Twojego życia – rozdział, w którym pojawia się nowy bohater – Twoje dziecko. Pierwsze dni będą decydujące, jeśli chodzi o karmienie piersią. Badania wykazują, że dla rozwoju laktacji ogromne znaczenie ma to, czy dziecko przebywało w kontakcie skóra do skóry (położone na Twoim ciele niczym mała żabka, ale w taki sposób, by mogło swobodnie oddychać) tuż po porodzie lub - jeśli z przyczyn medycznych nie było do tego okazji od razu - najszybciej, jak to możliwe.

Najlepsze przygotowanie do karmienia – 3 wskazówki

Czas tuż po porodzie ma ogromne znaczenie dla rozbudzenia laktacji. Aby wykorzystać go jak najlepiej, skorzystaj z naszych rad:

1) Nie rezygnuj z kontaktu skóra do skóry, póki dziecko nie zacznie ssać lub póki nie zaśnie. 2) Jeżeli dziecko nie zaczęło ssać w pierwszych godzinach życia, rozpocznij ręczną stymulację piersi. 3) Zwracaj baczną uwagę na sygnały, które wysyła dziecko, a być może zauważysz dziewięć kroków, jakie pokonuje na swojej drodze do wypełnienia brzuszka pokarmem.

Oto kilka słów na temat każdej z powyższych porad:

1) Kontakt skóra do skóry Kontakt skóra do skóry daje maluszkowi mnóstwo korzyści. Dzięki niemu dziecko zachowuje ciepłotę ciała, mniej płacze i nie zużywa tylu zapasów cukru z krwi. Ponadto badania dowodzą, że maluchy, które miały okazję być kangurowane, szybciej zaczynają ssać pierś, co sprawia, że od początku nie wymagają dokarmiania, a potem dłużej i intensywniej karmione są piersią. W dodatku mamy, które tuliły swoje dzieci tuż po porodzie, rzadziej miewają kłopoty z karmieniem piersią. Podsumowując, badacze przyznają, iż kontakt skóra do skóry sprzyja karmieniu piersią.

Utrzymując kontakt skóra do skóry, dbaj o to, by dziecko przez cały czas miało drożne drogi oddechowe. Nie daj się skusić na drzemkę z maluszkiem na Twoim brzuchu, chyba że jest przy Was partner lub inna dorosła osoba, która może czuwać nad bezpieczeństwem noworodka.

2) Stymulacja piersi Wiadomo, że tuż po porodzie gwałtownie uwalniają się odpowiedzialne za laktację hormony: oksytocyna i prolaktyna. Choć wiele dzieci zaczyna w tym właśnie czasie swoją mleczną przygodę, zdarza się, że niektóre z nich boli głowa (często na skutek zastosowania próżniociągu), źle się czują, a nawet wymiotują lub zmęczone po trudach porodu zapadają w głęboki sen. Jeżeli Twoje dziecko nie zaczęło ssać w pierwszych godzinach życia, skorzystaj z naszej rady i sama zacznij pobudzać gruczoły mlekowe do pracy.

Zdrowe i urodzone w terminie dziecko w pierwszej dobie swojego życia zjada niewielkie ilości. Aby uruchomić laktację, kiedy maluch nie ssie, warto po porodzie zacząć stymulować piersi do wytwarzania pokarmu. Toteż, szczególnie gdy maluch nie ssie, w celu pobudzenia laktacji warto stymulować piersi. Przy czym lepiej, jeśli będziesz to robić często, ale krótko, niż rzadko i długo. Nawet jeśli nie uda Ci się wycisnąć ani kropli, praca nie pójdzie na marne. Jeśli zaś pojawi się choć kilka kropli siary, podaj je dziecku za pomocą czystego palca, łyżeczki lub kubeczka do karmienia niemowląt.

3) Sygnały wysyłane przez dziecko oraz dziewięć kroków do pełnego brzuszka Większość zdrowych, urodzonych w terminie dzieci, spędzających pierwsze godziny życia z mamą w kontakcie skóra do skóry, zachowuje się zgodnie z poniższym schematem:

(1) wydaje pierwszy krzyk, (2) relaksuje się i odpoczywa po porodzie, (3) budzi się, wykonuje niewielkie ruchy głową, otwiera oczy, mruga, (4) porusza wargami, wysuwa język, dając znać, że jest gotowe do ssania, porusza główką i rączkami. (5) Następnie robi sobie przerwę i odpoczywa, (6) manewruje ciałem, aby znaleźć się bliżej piersi (często odchyla przy tym głowę do tyłu). (7) Zaznajamia się z piersią, dotyka jej, liże brodawkę. Bądź cierpliwa i daj mu tyle czasu, ile potrzebuje. Maluszek może zrobić sobie przerwę na odpoczynek i spojrzeć na mamę, by potem powrócić do piersi i (8) zacząć ssać, a następnie (9) zasnąć.

Co istotne, każde dziecko wykonuje kolejne kroki we właściwym sobie tempie.