W swoich pierwszych miesiącach życia niemowlęta są narażone na pojawienie się problemów brzuszkowych, takich jak: zaparcia, kolki czy ulewanie. W większości przypadków są one spowodowane niedojrzałością układu pokarmowego i z czasem mijają samoczynnie. Zdarza się jednak, że są one na tyle dokuczliwe, że utrudniają codziennie funkcjonowanie nie tylko maluchowi, ale i jego rodzicom. W tym artykule podpowiemy, jak możesz pomóc swojemu maluszkowi.
Z tego tekstu dowiesz się:
- co to jest ulewanie?
- czy i jak można bezpiecznie ograniczyć ulewanie?
- kiedy należy udać się na konsultację do lekarza?
Czym jest ulewanie?
Ulewanie - inaczej regurgitacja, to cofanie się do jamy ustnej lub wylewanie na zewnątrz niewielkich ilości pokarmu połykanego przez dziecko. Występuje głównie u noworodków i młodszych niemowląt i jest ono jednym z częstszych zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego.
Ulewanie fizjologiczne dotyczy większości noworodków.
Co ważne: nie jest ono powodem do zaprzestania karmienia piersią! Ustępuje wraz wiekiem i w momencie ukończenia przez dziecko 1. roku życia objawy samoczynnie znikają aż u 90% z nich.
Jak radzić sobie z ulewaniem u noworodka?
Na ogół ulewanie ustępuje samoistnie wraz ze wzrostem dziecka, dojrzewaniem tak zwanej „bariery antyrefluksowej” i wzrostem napięcia dolnego zwieracza przełyku oraz przyjęciem przez dziecko pozycji pionowej przez większą część dnia.
Najczęściej dzieci „wyrastają” z ulewania pomiędzy 5. a 7. miesiącem życia.
Dodatkową przyczyną ulewania u noworodka jest krótszy i szerszy niż u starszych dzieci przełyk, spożywanie dużej objętości płynnego pokarmu, a także przebywanie w pozycji leżącej. Jeśli ulewanie nie wpływa na apetyt i przyrosty masy ciała oraz nie towarzyszą mu inne objawy - leczenie nie jest konieczne.
Aby zminimalizować zwracanie pokarmu:
- po każdym karmieniu noś maluszka w pozycji pionowej, kilkanaście minut po odbiciu,
- staraj się nie uciskać jego brzuszka.
- jeśli ulewanie jest nagminne, możesz rozważyć chustonoszenie malucha.
- jeśli Twoje dziecko ma tendencję do ulewania, odkładając go do łóżeczka, staraj się układać go na boku, dzięki temu zminimalizujesz ryzyko zakrztuszenia się.
W tych przypadkach udaj się do lekarza!
Choć ulewanie w większości przypadków wynika z fizjologii i nie jest powodem do niepokoju, to należy pamiętać, iż każde większe odstępstwo od normy warto skonsultować z lekarzem. Kiedy zatem zasięgnąć opinii specjalisty?
- gdy ulewanie jest obfite, z tzw. „chluśnięciem” - przypominającym wymioty
- gdy dziecko nie prawidłowo przybiera na wadze
- gdy maluch źle sypia, jest rozdrażniony i płaczliwy
- gdy ulewaniu towarzyszą inna objawy takie jak: zatwardzenie, wysypka, brak apetytu
Pamiętaj, że największym sprzymierzeńcem każdej mamy jest jej intuicja, jeśli czujesz, że powinnaś skonsultować się z lekarzem – zrób to. Dzięki temu upewnisz się, że z Twoim maleństwem jest wszystko w porządku, a Ty możesz spać spokojnie.