syphilis

Kiła

Preglife

ByPreglife

Vi har valt att samarbeta med experter som har en omfattande erfarenhet för att du ska få så relevant och faktabaserad information som möjligt under din graviditet, efter födseln och de första 2 åren med ditt barn.

Kiła (syfilis) to bakteryjna choroba przenoszona głównie drogą płciową, wywoływana przez Treponema pallidum. Można się nią też zarazić przez kontakt z krwią (np. transfuzje - dziś rzadko, bo krew jest dokładnie badana).

Największe zagrożenie w ciąży polega na tym, że bakterie mogą przeniknąć przez łożysko i zarazić dziecko. To tzw. kiła wrodzona - może prowadzić do poronień, obumarcia płodu, przedwczesnego porodu albo poważnych wad rozwojowych u noworodka. Dobra wiadomość jest taka, że kiłę można skutecznie leczyć i - jeśli zostanie wcześnie wykryta - nie musi zaszkodzić dziecku.

Badania przesiewowe w ciąży

  • W Polsce badanie w kierunku kiły jest obowiązkowym elementem opieki prenatalnej.
  • Najczęściej lekarz zleca je już podczas pierwszej wizyty w ciąży, zwykle między 6. a 10. tygodniem.
  • Standardowe testy to badania serologiczne (np. VDRL, RPR, TPHA, FTA-ABS).
  • Badanie powtarza się w III trymestrze, między 33. a 37. tygodniem ciąży.

Dzięki temu można szybko zareagować i wdrożyć leczenie, zanim bakterie zdążą zaszkodzić dziecku.

Leczenie w ciąży

  • Złotym standardem leczenia kiły w ciąży jest antybiotykoterapia lekami zawierającymi penicylinę. To metoda leczenia, której skuteczność i bezpieczeństwo w ciąży zostały dobrze potwierdzone.
  • Jeśli kobieta jest uczulona na penicylinę, stosuje się odczulanie (desensytyzację), aby i tak można było ją podać - alternatywne antybiotyki nie są wystarczająco skuteczne ani bezpieczne w ciąży.
  • Leczenie matki daje realną szansę na uniknięcie zakażenia dziecka lub zmniejszenie jego skutków.

Ważne: leczenie trzeba przeprowadzić odpowiednio wcześnie - najlepiej co najmniej 4 tygodnie przed porodem, żeby dać czas na działanie antybiotyku.

Co grozi dziecku, jeśli kiła nie zostanie wykryta? Kiła wrodzona to poważna choroba. Może objawiać się:

  • poronieniem, obumarciem płodu, przedwczesnym porodem,
  • niską masą urodzeniową,
  • deformacjami kości, powiększeniem wątroby i śledziony,
  • zaburzeniami słuchu, wzroku, opóźnieniami rozwojowymi,
  • wysypką, niedokrwistością, zapaleniem płuc u noworodka.

Dlatego tak ważne są badania przesiewowe i wczesne leczenie.

Co możesz zrobić?

  1. Upomnij się o badanie w kierunku kiły już na początku ciąży (to standard, ale dobrze mieć pewność).
  2. Jeśli wynik jest dodatni - nie panikuj, tylko jak najszybciej wdróż leczenie zgodnie z zaleceniami lekarza.
  3. Zadbaj o partnera - on również powinien się zbadać i ewentualnie leczyć, aby nie doszło do ponownego zakażenia.
  4. Stosuj się do zaleceń - czasem konieczne są kolejne dawki i kontrolne badania.
  5. Pamiętaj, że odpowiednio leczona kiła nie musi oznaczać ryzyka dla dziecka.

Badanie w kierunku kiły to jedno z ważniejszych badań prenatalnych - dzięki niemu można szybko wykryć chorobę, a penicylina pozwala ją skutecznie wyleczyć i ochronić dziecko. Kluczem jest czas - im wcześniej rozpoznanie i leczenie, tym większa pewność, że ciąża będzie przebiegać bez komplikacji.

*Źródła Medycyna Praktyczna - „Kiła u kobiet w ciąży” Polskie Towarzystwo Dermatologiczne - „Rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne w kile” IUSTI Europe - European guideline on the management of syphilis PMC - „Syphilis management in pregnancy: review of guidelines” Przegląd Epidemiologiczny PZH - analiza kiły wrodzonej w Polsce ECDC - „Syphilis and congenital syphilis in Europe”*