Tydzień 19

Dziecko ma teraz około 20 cm długości od głowy do stóp i na początku tygodnia waży około 170 g, a pod koniec – około 220 g.

Zęby mleczne dziecka są już wykształcone, ale niewidoczne. Pojawiają się też zawiązki zębów stałych.

Ciążowy szybszy metabolizm oraz wzrost objętości krwi skutkują także zmianami w kondycji włosów i paznokci. Wiele kobiet obserwuje powstawanie na twarzy plamek – ciemnych na jasnej cerze lub jasnych w przypadku ciemnej karnacji. Jest to tak zwana ostuda (chloasma). Ryzyko jej wystąpienia zwiększa ekspozycja na światło słoneczne. Pamiętaj zatem, aby stosować kremy z filtrem albo zaopatrz się w kapelusz. Przebarwienia te najczęściej zanikają po ciąży, kiedy poziom hormonów spada.

Możesz też zaobserwować biegnącą od kości łonowej do pępka ciemniejszą kreseczkę na skórze. Linea negra, czyli kresa czarna, pojawia się niekiedy u kobiet ciężarnych, ale i ona blednie i znika z czasem.

Kolejną powszechnie spotykaną dolegliwością ciążową jest zgaga. Palące odczucie na wysokości klatki piersiowej może być połączone z refluksem kwasu żołądkowego. Być może pamiętasz to dobrze z poprzednich ciąż, a może zgaga niemiło Cię zaskoczyła? Przyczyna tego zjawiska może być dwojaka: zwieracz żołądka, podobnie jak inne mięśnie, rozluźnia się, a sam żołądek jest uciskany przez powiększającą się macicę.

Niekiedy zgaga jest tak dokuczliwa, że nie daje przyszłej mamie spać. Wiele kobiet radzi sobie z nią poprzez zmianę pozycji snu na półsiedzącą: wystarczy ułożyć kilka poduszek tak, by podeprzeć plecy. Wówczas kwasy żołądkowe będą miały “pod górkę” i przestaną Cię dręczyć. Czasem wystarczy położyć się na lewym boku, by sytuacja uległa poprawie. A może warto sięgnąć po tabletki na zgagę? Jest wiele specyfików dostępnych bez recepty, ale swój wybór skonsultuj z lekarzem lub farmaceutą.

„A co, jeśli zemdleję w trakcie porodu?!” Jest to dość częsty powód do niepokoju wśród partnerów ciężarnych kobiet. Jednak w rzeczywistości zdarza się to niezwykle rzadko. Niektórzy partnerzy obawiają się również widoku dużej ilości krwi. W większości przypadków ilość ta wcale nie jest duża (pojawia się za to sporo wód płodowych). Powszechną rozterką jest także kwestia przecięcia pępowiny przez partnera (nie musisz tego robić osobiście; jeśli chcesz, zrobi to położna.) Gdzie trzeba stać, gdy wychodzi główka dziecka? Czy można patrzeć między nogi? Omówcie to z partnerką i bądźcie ze sobą szczerzy!

Jeśli masz mieszane uczucia przed porodem, wiedz, że jest to całkowicie normalne. Niektórzy partnerzy uważają, że będzie to ekscytujące doświadczenie, natomiast inni mogą odczuwać strach i najchętniej zrezygnowaliby z uczestnictwa w porodzie. Gdy masz nad wyraz silne obawy, możecie skorzystać z pomocy tak zwanej „douli”, czyli asystentki wspierającej pary w czasie ciąży i porodu.

Jako partner możesz dobrze przygotować się do porodu, idąc na kurs lub czytając na ten temat. Porozmawiaj również z kolegami, którzy mają już dzieci, zapytaj, jakie mają wrażenia z porodu, co było dla nich trudne, co zrobiliby inaczej? Nie słuchaj tylko strasznych opowieści!